Ik draag je wel, zegt
oma. Je hoeft niet bang te zijn, Lidewientje. Er kan echt niets gebeuren, zegt
opa. Lidewientje zegt niets. Ze klemt zich aan oma vast. Zullen we hier gaan
zitten?, vraagt opa. Nee, iets verderop is beter, zegt oma, kom, hier gaan we
zitten. Oma zet Lidewientje op het strand. Lidewientje kijkt verbaasd naar haar
voetjes die onder het zand verdwijnen. Ze tilt haar benen op. Ik wil naar huis,
zegt ze. Ik leg eerst wel badlakens neer, zegt opa. Dat helpt. Even later speelt
Lidewientje met het zand maar met haar rug naar de zee.
