Lidewientje logeert
bij opa en oma. Ze gaan naar het strand. Eerst op de fiets en dan lopen. Oma geeft
Lidewientje een hand. Spannend, zegt opa tegen Lidewientje, voor het eerst naar
het strand. Lidewientje knikt. Als ze de duinen over zijn zien ze het stand en
de zee. Lidewientje blijft stokstijf staan. Dragen, zegt ze met een bang
stemmetje tegen oma. Ik wil naar huis, zegt Lidewientje. Waarom?, vraagt oma.
Ik denk dat ze bang is van de branding, zegt opa, het is eigenlijk best eng; al
die golven die op je afkomen. Lidewientje durft niet goed te kijken.
